راهروها:
راهروها باید برای بیشترین جریان گردشی طراحی شوند. در کل، راهروهای دسترسی
بایستی حداقل دارای ۵۰/۱ متر پهنا داشته باشند. راهروهایی که بیماران را
با تخت متحرک جابجا می‌کنند باید حداقل دارای پهنای موثر ۲۵/۲ متر باشند.
سقف معلق در راهروها می‌توانند تا ۴۰/۲ متر ارتفاع داشته باشند. پنجره‌های
نورگیر و هواگیر نبایستی بیش از ۲۵ متر از یکدیگر فاصله داشته باشند. پهنای
مفدار راهروها نباید توسط برآمدگیهای دیوار، ستونها و عناصر دیگر ساختمان
مختل و محدود شود. در را هروهای بخش باید با توجه به مقررات داخلی در برای
خروج دود سیگار تعبیه شود.
درها:
در طراحی درها بهداشت باید در نظر گرفته شود. لایه سطحی در بایستی دارای
مقاومت بلند مدت در برابر نظافت مداوم توسط تمیزکننده‌ها و میکروب کشها
باشد و بایستی طوری طراحی شود که مانع انتقال صدا، بوهای نا مطبوع و جریان
هوا باشند. درها نیز بایستی دارای همان استاندارد عایق بندی در برابر صدا
باشد که دیوارهای اطراف از آن برخوردارند. چوب دوروکشه در باید حداقل
توانایی کاهش صدا تا۲۵ دسی بل را داشته باشد. ارتفاع دقیق دربها به نوع و
عمل آنها بستگی دارد.
پلان طبقات با مبلمان کامل آزمایشگاه و فیزیوتراپی
جزییات و آکس بندی
برش طولی وعرضی
