کتابخانۀ
ملی چین در غرب شهر پکن، پایتخت چین، قرار دارد. این کتابخانه با گردآوری
آثار کتابخانۀ سلطنتی پکن در سال ۱۹۰۹ تأسیس شد. علاوه بر کتابهایی که از
کتابخانۀ سلطنتی به ارث برد کتابخانه ملی زمان بازگشایی هم تعداد زیادی از
انتشارات مهم را از طرق اهدا از دولت دریافت نمود که پایه‌ای برای مجموعه
کتابخانه محسوب می‌شد. تا سال ۱۹۴۹ مجموعه‌ای کمی بیش از ۱،۴۰۰،۰۰۰ جلد با
۱۲۰ کارمند داشت. کتابخانه زیر نظر وزارت فرهنگ چین است و به‌صورت کتابخانۀ
تحقیقاتی وسیعی وظایف کتابخانۀ ملی را، که در سراسر دنیا اجرا می‌شود،
انجام می‌دهد[۱].
تاریخچه کتابخانه مرکزی پکن
در سال ۱۹۰۹ کتابخانه مرکزی پکن ساخته شد و بعد از انقلاب ۱۹۱۱، سرپرستی آن
به وزارت آموزش و پرورش حکومت پکن واگذار شد و در سال۱۹۲۱ رسماً افتتاح
گردید. ساختمان کتابخانه در خیابان ونجن که اینک شعبه کتابخانه ملی است بنا
گردید.افراد مشهور و شخصیت‌های فرهنگی، یکی پس از دیگری در هدایت و تثبیت
کتابخانه نقش مؤثر داشتند. این کتابخانه زیر نظر وزارت فرهنگ چین اداره
می‌شود.
ساختمان کتابخانه
در مارس ۱۹۷۵، بنا به پیشنهاد نخست وزیر «چوئن لای» شورای ایالتی تصمیم
گرفت به سرعت دست به کار ساختمانی شود که به‌عنوان یک کتابخانه ملی، مناسب
باشد. جشن آغاز عملیات ساختمانی در ۲۳ سپتامبر ۱۹۸۳ برگزار گردید، عملیات
در ۱۸ نوامبر شروع شد و در اول ژانویه ۱۹۸۷ پایان یافت.
بخش های کتابخانه پکن
▪ کمیته سفارش کتاب، مجلات و مواد
▪ بخش سفارش و فهرستنویسی کتاب‌های چینی
▪ بخش سفارش و فهرستنویسی کتاب‌های خارجی
▪ بخش توسعه خودکارسازی
▪ بخش تکثیر اسناد
▪ شماره استاندارد بین‌المللی پیایندهای چین
▪ خانه نشر کتابشناسی و اسناد
▪ مرکز ملی میکروفیلم چین برای منابع کتابخانه
▪ و نیز دیگر واحدهای موظف مانند: دفتر مدیران، بخش عملیاتی، بخش مالی،
بخش پرسنلی، بخش حراست، بخش خدمات عمومی، بخش مدیریت ساختمان، بخش مدیریت
ماشین آلات و برق
